Jak zakażenie HIV wpływa na współżycie kobiet? Jakie problemy ginekologiczne czekają na kobiety zarażone HIV? Jak przebiega miesiączkowanie i menopauza po zakażeniu?
Jak wiadomość o zarażeniu wirusem HIV wpływa na seksualność kobiet?
Zwykle informacja o zakażeniu HIV w pierwszej chwili jest nie tylko olbrzymim zaskoczeniem, ale również wydaje się być wyrokiem, który odbiera szansę na związek, seks i macierzyństwo… Zakażenie HIV nie musi jednak oznaczać rezygnacji ze swoich planów i marzeń.
Zakażona kobieta powinna zostać poinformowana, dlaczego HIV nie jest przeszkodą w uprawiania seksu i czerpaniu z niego przyjemności. Jest to szczególnie istotne, ponieważ satysfakcja seksualna i bliskie związki międzyludzkie wpływają pozytywnie na ogólny stan zdrowia.
W Polsce jest wiele par, w których jeden z partnerów jest zakażony HIV. Pary te zwykle uprawiają seks, używając prezerwatyw. Aby zminimalizować ryzyko przeniesienia HIV na partnera, osoba zakażona powinna stale przyjmować leki, ograniczające replikację (namnażanie) HIV.
Zdarza się, że z obawy o zdrowie partnera, libido kobiet zakażonych wirusem i ich sprawność seksualna, mogą się pogorszyć. Z tego powodu część z nich decyduje się na współżycie wyłącznie z mężczyznami seropozytywnymi. Najczęściej taka decyzja wynika z faktu, że nie chcą ryzykować zakażenia partnera. Innym powodem jest niechęć do stosowania prezerwatyw.
Osoby zakażone HIV powinny zawsze używać prezerwatyw podczas stosunku, nawet z partnerem seropozytywnym. Nie zabezpieczając się możemy zakazić się nie tylko inną chorobą weneryczną, ale również innym, np. bardziej lekoopornym, szczepem HIV.
Problemy ginekologiczne pacjentek seropozytywnych
Najczęstsze dolegliwości ginekologiczne pacjentek z HIV to: nawracająca grzybica pochwy, stany zapalne miednicy (górnych dróg rodnych, szyjki macicy, macicy, jajników), zakażenie narządów płciowych wirusem opryszczki (wirusem Herpes simplex typu 2), a także bakteryjne zapalenia pochwy.
Kobiety zakażone wirusem HIV są szczególnie narażone na nawracające zakażenia i zapalenia narządów płciowych. Leczenie zależy od zaawansowania choroby zasadniczej i z tego powodu powinno być prowadzone we współpracy z lekarzem prowadzącym – specjalistą chorób zakaźnych.
Jednak największym zagrożeniem dla życia kobiet seropozytywnych jest rak szyjki macicy, który powstaje na skutek zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Współistnienie zakażenia HPV i HIV zwiększa wielokrotnie ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy, dlatego wizytę u ginekologa zaleca się zaraz po rozpoznaniu zakażenia oraz co najmniej raz na rok do końca życia.
Przebieg cyklu miesiączkowego u kobiet HIV dodatnich
Kobiety zakażone HIV często borykają się z zaburzeniami miesiączkowania. Zwykle występują one, kiedy liczba komórek CD4 jest niska, a poziom wiremii wysoki, a także u kobiet przyjmujących narkotyki. Są jednak zazwyczaj łatwe do leczenia, przy pomocy powszechnie dostępnych środków hormonalnych, takich jak tabletki antykoncepcyjne. Nie udowodniono, aby zakażenie miało bezpośredni wpływ na przedwczesne wygaśnięcie czynności jajników.
Poważniejszym problemem u pacjentek seropozytywnych jest osteoporoza. U kobiet zakażonych HIV obserwuje się zmniejszanie gęstości mineralnej kości (osteopenię), której powikłaniem jest osłabienie struktury kości i w efekcie osteoporoza, grożąca patologicznymi złamaniami. Jest to spowodowane przede wszystkim leczeniem antyretrowirusowym. Może to dodatkowo nasilić fizjologiczną osteoporozę, która naturalnie występuje w okresie okołomenopauzalnym.
Źródło: Expert PR, Elżbieta Brzozowska, konsultacja merytoryczna tekstu – prof. Alicja Wiercińska – Drapało, Klinika Hepatologii i Nabytych Niedoborów Immunologicznych, WUM
Wpis: Polski Lekarz Ginekolog – Endokrynolog dr Beata Niedźwiedzka – tel. 0161 707 1983
Powered by WPeMatico
http://i0.wp.com/nasze-uk.eu/wp-content/uploads/2013/10/mama_dziecko_karmienie_piers.jpg?resize=150%2C150
http://nasze-uk.eu/?p=8997
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz